Samozatrudnienie a podstawy rachunkowości – co warto wiedzieć?

Należy wiedzieć, że osoba samozatrudniona rozlicza się na podstawie rachunków za usługi. Nie przysługują jej prawa pracownicze, na przykład prawo do urlopu czy ochrony pracowniczej w razie wypowiedzenia (chyba że zostanie to zagwarantowane w umowie). Sama decyduje o miejscu i świadczeniu usług. Nie powinna też ich realizować pod nadzorem osoby zlecającej pracę (to bowiem cechy stosunku pracy). Z reguły osoby zlecające płacą samozatrudnionym więcej niż mogliby dostawać na etacie (nie muszą bowiem ponosić kosztów zatrudnienia). Samozatrudniony musi jednak ponieść różne wydatki, sam rozliczyć się z urzędem skarbowym (fiskusem) i ZUS.

Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne dla samozatrudnionych

Składki na ubezpieczenia społeczne osoby prowadzące firmę ustalają od zadeklarowanej podstawy – nie mniej niż 60 procent prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto (od najniższej podstawy wymiaru składki wynoszą obecnie 1418,48 zł miesięcznie). Składka zdrowotna zależy od wybranej formy opodatkowania i przychodów. Początkujący przedsiębiorcy mogą jednak skorzystać z różnych preferencji, na przykład z ulgi na start (płacąc tylko składkę zdrowotną przez sześć miesięcy), a potem obniżone składki od obniżonej podstawy (nie może być niższa niż 30 procent minimalnego wynagrodzenia) przez 24 miesiące czasu. Następnie przedsiębiorca po spełnieniu warunków może przejść na Mały ZUS plus lub płacić standardowe składki ZUS.

Podatki dla przedsiębiorców – jak obniżyć opodatkowanie?

Podatki są opłacane od uzyskanego dochodu. Określone wydatki możemy jednak odliczyć od przychodu, obniżając dochód podlegający opodatkowaniu. Wysokość opodatkowania zależy od wybranego sposobu opodatkowania, na przykład ryczałt, skala podatkowa, podatek liniowy. Formalności i rozliczenia może załatwić sam przedsiębiorca lub wybrane na przykład biuro rachunkowe (tu trzeba się liczyć z dodatkowym kosztem).

Zasiłek chorobowy dla samozatrudnionych – kiedy przysługuje?

Zasiłek chorobowy nie przysługuje wszystkim osobom prowadzącym działalność gospodarczą, a tylko tym, którzy opłacają dobrowolną składkę na ubezpieczenie chorobowe (2,45% procent podstawy wymiaru). Prawo do zasiłku chorobowego przysługuje bowiem dopiero po upływie wymaganego okresu ubezpieczenia. Okres ten dla osób podlegających dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu wynosi nieprzerwanie 90 dni. Wysokość zasiłku chorobowego zależy od podstawy wymiaru składek. Zasiłek chorobowy jest wypłacany tak jak w przypadku pracowników w wysokości 80 procent podstawy wymiaru.

Emerytura dla przedsiębiorców – co na nią wpływa?

Dodatkowa uwaga – przy ustalaniu wysokości emerytury brane są pod uwagę zgromadzone składki emerytalne i kapitał początkowy. Warunkiem nabycia prawa do emerytury jest osiągnięcie powszechnego wieku emerytalnego (to 60 lat dla kobiet oraz 65 lat dla mężczyzn).